De reis van Oslo naar Leka had wat strubbelingen. De reis door Noorwegen kende vertragingen en (niet meer mijn) vriend Cristobal (het restant van een oude orkaan) strooide wat roet in het eten. S ‘morgens de eerste vertraging; we zijn pas om 10:30 (zonder problemen verder overigens) door de douane. We stonden gewoon wat achteraan in de rij. Vervolgens verliezen we best wel wat tijd bij wegwerkzaamheden aan de E6 (stoppen en wachten tot het vuurwerk is afgestoken en de stenen opgeruimd). Tot twee maal toe. Later op de E3 nog twee keer vanwege wegwerk waarbij maar één baan beschikbaar was. De hele weg best wel wat op onthoudt door mensen die net een beetje onder de toegestane snelheid rijden. Een enkele keer is niet erg maar als je dat uren achtereen mee maakt dat gaat het toch wel een uurtje in het eindresultaat schelen. De laatste 200 kilometer moesten in het donker met regen over lokale wegen. Een heel nieuwe ervaring voor Niels die blij was niet te hoeven rijden zonder verlichting of wegstrepen in het stikke donker. Op een bepaald moment weet je dat het zo schemer begint te worden en dat de elanden en herten de bossen uit gaan komen. We zijn dat gewent uit het voorjaar waarbij we het meestal in de laatste 15 kilometer hebben. Nu dus over 200 kilometer en in slecht weer. Als snel komen we er achter dat de oogjes van Elanden oplichten als kattenogen, zodat je ze goed ziet aankomen (als ze maar niet met de kont naar je toe staan dacht ik dan). Een paar keer in een schim elanden gezien. Een enkele keer een koppel direct langs de weg. Geen problemen gelukkig. Wat hebben die vrachtauto’s overigens een bak licht. Naast de normale verlichting een hele rij halogeen of xenon verstralers ertussen en nog een hele bak met verstralers op met dak.

Al met al kwamen we toch wel netjes om iets over 22:00 bij de ferry naar Leka. Waren we vertrokken met warm en zonnig weer in Oslo. Vanaf ca. Steinkjer (boven Trondheim) werd het langzaam slechter tot veel harde regen en harde wind. Eenmaal bij de ferry stormde het. De laatste ferry (22:55) moest van Leka komen en net buiten de haven bleek het zo slecht dat ze direct besloten om bij aankomst niet terug te varen. Gevolg was dat we bij aankomst te horen kregen dat ze niet terug gingen. Op onze vraag aan het dekpersoneel of we op de ferry mochten overnachten werd na even contact met de kapitein positief gereageerd, zodat we niet op zoek hoefden naar een hotel of pension. Ook Karl Oddvar bleek met dezelfde ferry te gaan en bleef ook aan boord slapen. We konden op de banken in de salon liggen. Het was echter zo koud dat het een slecht nachtje werd.