Opnieuw een zonnige en windstille dag.

Gisterenavond was er Noorderlicht te zien. Jammer dat er zo’n grote maan stond en dat er wel wat vocht in de lucht zat. Nu was het licht niet helder. Nog geprobeerd een foto ervan te maken, maar dat is niet gelukt omdat we alleen over een kleinbeeld autofocus camera beschikken en zeepier alleen een 400asa instelling en een instelbare lange sluitertijd kon vinden. Misschien kan het er wel mee, maar hoe? Dat licht is steeds in beweging en verandert constant van vorm. Een lange sluitertijd kun je dus niet gebruiken.

Gisterenmiddag hadden we overigens onverklaarbaar heel regelmatig dat de GPS een fix op de satellieten kwijt was en stond te zoeken. Heel vervelend als je aan het varen bent tussen de onderwaterbergjes, scheren en stenen. Misschien was de zonneactiviteit die het Noorderlicht veroorzaakt daar wel de reden van en stoorde die de signalen of misschien worden er bij veel zonneactiviteit wel satellieten buiten werking gesteld. Als we terug zijn maar eens op zoek naar het antwoord.

Gisterenavond stonden Niels en Wiegert nog tot 01:00 uur krabben te koken en schoon te maken. Er staat een schaaltje krabvlees in de koelkast en de rest van de scharen en poten zijn ingevroren. De opnieuw uitgezette fuiken leveren ook nu weer ¾ kist krabben op.

Het is prachtig weer dus vanochtend maar weer ver naar buiten kijken. Direct bij de eerste inworp heeft Niels een mooie kabeljauw.

Ondanks dat de serieus vissen en vele stekken bezoeken, zien we alleen kleine koolvis op de dieptemeter. Wat we ook doen, we vangen helemaal niets meer. Hoewel het slecht weinig waait uit het noorden zijn rond een of 3 de golven zo hoog dat het niet leuk meer is. We besluiten om richting huis te gaan en dan onderweg bij de haven nog een uurtje te vissen. Op de terugweg varen we achter de visfarm op de NNO-punt van Leka en als we de farm gepasseerd zijn zien we wat vis in de waterkolom. Snel gestopt en al direct komt er een wat grotere (maar nog steeds te kleine) koolvis binnen en direct daarna een schelvis en een kabeljauwtje. Het is daar retediep. Tussen 70 en 140 meter. Maar omdat er geen wind is lukt het redelijk om te blijven liggen. Het is vermoedelijk de invloed van de visfarm (voerrestten die door het net vallen trekt kleine vis aan), dus schuiven we daar zo dicht mogelijk op. We vangen nu goed schelvis en kabeljauw. Doordat we licht vissen verspelen we regelmatig grote vis. Al snel haakt Wiegert iets groots dat wel blijft hangen.

Na zo’n 10 tot 15 minuten hijgen en puffen (het zweet loopt van zijn kop) komt er een enorme kabeljauw binnen met een gewicht van 26 kilo en 118 cm lang. Wat een enorm dier.

We stoppen om iets over half zes omdat we ook nog de opnieuw uitgezette krabbenfuiken moetenophalen en we veel vis hebben. Wordt dus weer een latertje. Terug in haven is de kabeljauw van Wiegert een bezienswaardigheid. Door het vele gepraat en de foto’s verliezen we veel tijd en staan we de laatste vissen in het donker te fileren. Wiegert stopt want die ziet niets meer. Zeepier kan het gelukkig op gevoel en doet de laatste. We eten laat (gemarineerde krabbetjes met groenten en aardappelpuree).

Gelukkig is Niels (de kok) al tijdens het eten koken ook begonnen met de krabben koken. Ondanks dat dus toch nachtwerk.