Het is bloedmooi weer. Je zou bijna je korte broek een T-shirt aantrekken (alle Noren op het eiland lopen daar inmiddels in). Alleen in het op het water altijd aanzienlijk frisser. Controle van de inhoud van de vriezer doet ons denken dat we de koelboxen wel vol vis hebben. Tenslotte hebben we ook nog 6 grote zakken met krabbenscharen. We spreken daarom af alle eventueel gevangen vis terug te zetten, tenzij de vis ten dode is opgeschreven, het een specimen is of het zeer begerenswaardige soorten zijn (denk aan heilbot).

We zijn dus rustig aan gestart. De wind komt uit het oosten en daarom besluiten we over te steken naar de kant van de vaste wal. We gaan dan de kantjes vanaf Gutvik naar het noorden afvissen.

Daar aangekomen blijkt de wind vanaf de fjell wel wat harder te waaien dan je op open water zou vermoeden. Gelukkig is het warme wind en kunnen we zonder regenjas (tegen de wind) vissen. We vangen regelmatig kabeljauwtjes die we normaal zouden meenemen.

Altijd moeilijk om die nu terug te zetten. Zeepier vangt nog een leuk lengetje. De kant bij Gutvik heeft veel meer goed bevisbare plekken dan we gedacht hadden. In de loop van de middag besluiten we weer over te steken naar Leka en dan langzaam terug te vissen richting haven. Op de stek waar Wiegert gisteren die beer ving kunnen we nu niet vissen omdat de wind ons daar op de kant drukt.

Veel bijzonders is er dit keer niet te melden. Alles wordt zo langzamerhand normaal. Naar zeearenden kijken we alsof het postduiven zijn en de prachtige vergezichten zien we al bijna niet meer. Tijd voor afwisseling! We bellen daarom met de plaatselijke fietsverhuurder en spreken af om de laatste dag over het eiland te gaan fietsen. De weersvoorspelling is niet zo best maar we zien wel. Het lengetje is uiteindelijk de enige vis die we aan het eind van de middag mee terug brengen.

We waren in het begin van de vakantie al even bij Leka Motell op zoek geweest naar Piet een kennis van ons die hier ook toevallig een paar weken is. Hij was toen echter vissen. Nu staat hij ineens bij ons voor de deur met zijn vrouw. Hij was op weg om gasten op te halen bij de ferry en zag ons bij het huis doende met opruimen. We spreken af dat we s’avonds bij hen langs komen. Als we daar aankomen zijn ze nog druk doende de vis diepvries klaar te maken. Handig ze verpakken de vis in plastic (bami)bakjes die gaat in een snelsluiterzakje waarop de inhoud staat beschreven. Als de vis de volgende dag bevroren is dan wordt het zakje geopend, het bevroren blok vis uit het bakje gestort en opnieuw in het zakje gestopt. De bakjes worden gespoeld en opnieuw gebruikt. De blokjes vis kunnen voor transport heel compact in de koelboxen gestapeld worden. Een mogelijk nadeel is dat de vis in passende stukken gesneden moet worden om netjes in de bakjes te passen.